17 februari, Apeldoorn. De tweede dag van het NK indoor 2019. De eerste medaille is inmiddels binnen en vandaag volgt de jacht op meer. Op het programma vanmiddag de 3000 meter mannen en de finale van zowel de 800 mannen als vrouwen.
Op de 3000 meter mannen was het dit jaar aan Maarten Hindriks. Kans op een medaille was gering, maar na een dik PR vorige week in Schoorl zou hij vooral op jacht gaan naar een scherpe tijd en sterke verbetering van zichzelf. Helaas moest hij zich net voor de start afmelden vanwege een griepje deze week en dus geen vertegenwoordiging op de langste indoorafstand.
Dan is het aan de finale voor 800 vrouwen en mannen om de medaillespiegel van het team uit te breiden. Als eerste is het aan Suzanne Voorrips. Ze startte behouden, liet Jetske het initiatief pakken en koos ervoor om vanuit tweede positie gecontroleerd de eerste 600 meter door te komen. Daarna gaf ze net als gisteren vol gas richting de bel om vrijwel onbedreigd richting haar eerst NK titel te racen! Goud voor Suzanne! ”Ik ben zo ontzettend blij! Ik heb vorig jaar geleerd dat je pas kampioen bent als je op de finish nog voor ligt, dus dit jaar gaf ik alles in de laatste ronde en heb geen seconde ingehouden. De ontlading was groot!”
Na deze gouden medaille is het aan Thijmen Kupers en Bram Buigel. Voor Thijmen is het een race met een extra tintje. Na een jaar blessureleed waarin hij beide 800 titels niet kon verdedigen was hij er zeer op gebrand om deze weer terug te pakken. Nu zijn vriendin de eerste gouden plak binnen heeft kan hij niet achterblijven en dat is exact hoe hij de race startte. Vol gas pakte hij in de eerste ronde al een gat op achtervolger Richard Douma en breidde dat meter voor meter uit. Met een gat van 3 seconden kwam hij over de streep! Thijmen:”Toen we in de callroom zaten zag ik de race van Suzanne en toen ze won ontlaadde ook ik even, om snel tot de realisatie te komen dat ik nog moet. Snel weer terug in de focus en mijn eigen plan uitvoeren; hard starten en doorlopen. In de laatste ronde verzuurde ik wat en toen ik omkeek zag ik dat ik een gat had. De laatste ronde had dus eigenlijk nog wat harder gekund en gemoeten met het oog op het EK, maar de titel was natuurlijk het hoofddoel. Ik ben blij dat ik die weer heb!”
In die achtervolgende groep zat Bram in eerste instantie goed achter Richard, maar na een zeer sterke kwalificatie was het vandaag niet de race van Bram. De ondankbare vierde plek was vandaag het hoogst haalbare. Bram:”Het plan was om hard te gaan, te lopen voor de limiet en niet voor de medaille. De start was echter zó hard dat ik niet voorin meekwam. Tussendoor heb ik nog geprobeerd een move te maken, dit kostte veel kracht en speelde uiteindelijk teveel parten. Dit is de vierde keer dat ik vierde wordt, maar dat maakt me niet uit. Ik ben zeer blij me de tijd van gisteren. Dat heeft mijn indoorseizoen gemaakt!”
