Foto: Bjorn Parée
In het Italiaanse Turijn vonden afgelopen zondag de Europese kampioenschappen cross plaats. Namens Team 4 Mijl waren Job IJtsma en Silke Jonkman afgereisd naar het Piemonte-La Mandria Park, nadat ze zich twee weken geleden hadden weten te kwalificeren tijdens de Warandeloop /NK cross. Het was een indrukwekkend parcours – vanwege een lastige lange klim en de technische afdaling, maar vooral vanwege de passage door het Mandriakasteel.
Job beet het spits af. Om 11.30 ging hij van start in de categorie U23 over 8000m. Hij had een superstart en liep meteen goed voorin. Na de eerste ronde kwam hij als 8e door, waar hij zelf wat van schrok. Daarop besloot de jonge Groninger een beetje gas terug te nemen, waardoor hij in de volgende rondes wat afzakte en een plek of twintig moest inleveren. Hij wist er echter nog een goede slotronde uit te persen en zo nog een paar plekken terug te pakken. Na 24:45 minuten finishte hij net buiten de top twintig op de 21e plek. ‘’Het was echt puur genieten op dit vette parcours! Van tevoren had ik absoluut getekend voor deze klassering, dus ik moet hier tevreden mee zijn.’’
Het was het coolste maar ook aller-, allerzwaarste parcours dat ik ooit gelopen heb. ~ Silke Jonkman
Voor Silke was dit EK de afsluiting van een jaar waarin zij volledig doorbrak met Nederlandse titels, kwalificatie voor internationale toernooien en de overwinning bij de 4 Mijl in eigen stad. Om iets over half een klonk het startschot voor de vrouwen senioren. Ook Silke was meteen goed weg en zat bij de eerste vijf toen ze aan de eerste heuvelpassage begon. Na de openingsronde kwam ze als 6e door, in de rug van de Duitse topfavoriete Konstanze Klosterhalfen. Maar op de lange beklimming naar het kasteel toe merkte de 25-jarige Harense dat ze wat power tekortkwam. Hierdoor moest ze naarmate de race vorderde een aantal plekken toegeven. Uiteindelijk kwam ze als 18e over de meet in 27:58 minuten.
Silke kijkt met gemengde gevoelens terug op de race: ‘’Top 20 van Europa in zo’n sterk veld is helemaal niet verkeerd, maar stiekem had ik op iets meer gehoopt. Op zo’n zwaar parcours ben ik als lichte 10km-loopster nou eenmaal niet in het voordeel.’’ Maar hoewel dit parcours haar wat minder goed lag, heeft ze enorm genoten van de race en was ze blij dat ze er stond. ‘’Het was het coolste maar ook aller-, allerzwaarste parcours dat ik ooit gelopen heb. Het stuk door het kasteel was zo vet! Al heb ik van de decoratie in het kasteel weinig meegekregen. Het kwam elke keer als een soort verlossing, omdat je dan eindelijk boven aan de klim was.’’
Binnenkort vertrekt Silke naar Kenia voor een hoogtestage, en ze is alweer bezig met het stellen van nieuwe doelen richting het baanseizoen. ‘’Zoals coach Eddy al zei: de laatste keer dat ik checkte was de atletiekbaan nog gewoon vlak, dus daar gaan we weer knallen!’’
