Eva Mollema – NK atletiek 2018
“Wanneer ik terugblik op mijn atletiek jaren zijn dat er vergeleken met sommige anderen niet extreem veel. Waar anderen vanaf hun pupil jaren al de sport beoefenden, was ik nogal zoekende naar wat ik eigenlijk leuk vond qua sport. Ik startte dan ook als 2e jaars B-Junior in Zeist bij AV Fit. Na de eerste training was ik meteen verkocht! Het eeuwige rondjes lopen heb ik nooit beoefend en sprak mij ook niet aan, maar dat sprinten vond ik echt wel interessant.
Ik ben gestart met de 100 en 200 meter maar dat veranderde toen ik in 2016 in Groningen ben gaan studeren. Ik sloot mij aan bij Vitalis en later bij het RTC Noord Atletiek. Bij het RTC stapte ik over naar de langere sprint: de 400 meter. Een leuk maar oh zo moeilijk onderdeel! Ik ben nog steeds aan het ontdekken hoe ik een 400 voor mij het beste kan indelen en wat voor mij werkt. Als ik terugkijk is het moment waar ik aan denk niet toen ik mijn 400 meter pr liep. Ik denk eigenlijk direct aan het Nederlands Kampioenschap 2018 outdoor. Dit was op de baan in Utrecht waar ik vroeger op de fiets heen ging voor een trackmeeting, maar dit was nu natuurlijk een stukje verder rijden. Ik stond dat weekend aan de start voor de 400 en 200meter . Het hoofddoel was de 400 meter en de 200 meter deed ik omdat ik dat gewoon superleuk vond om erbij te doen. Ik startte op zaterdag voor de 400 meter, wat uitmondde in een goede race waar ik goed het zuur in was gegaan. Later op de middag mocht ik nog een keer starten in de halve finale. Met een tevreden gevoel ging ik samen met mijn moeder en coach (Guido van Weeren) naar huis, om de dag erna weer aan de start te verschijnen. Ik was behoorlijk opgewekt en had echt zin om te starten. Achteraf denk ik dat dit komt omdat de 200 geen hoofddoel was en er dus geen druk achter stond. Mijn coach was er die dag niet bij dus ik ging zelf aan de slag. Ik voelde mij nog wat vermoeid van gister maar dat maakte me vrij weinig uit omdat ik toch ‘maar’ een 200 hoefde te lopen. Ik kan me vrij weinig van tijdens de race herinneren. Toen ik de finish overkwam, zag ik de tijd staan en ik was nogal verbaasd. Een 25,61? Dat is toch gek, ik heb geen enkele 200 gedaan dit seizoen en opeens loop ik vier tienden harder dan mijn pr. Dat smaakte natuurlijk naar meer in de halve finales maar helaas kickte toen de gehele vermoeidheid erin dus zat een snellere tijd er nog niet in. Toch was ik ontzettend blij. Het gaf mij een gevoel dat ik daadwerkelijk sneller was geworden.”
Omslagfoto: Luc Veenstra