Passie kan niet worden opgelegd, maar alleen blootgelegd

16 februari, Apeldoorn. De eerste dag van het NK indoor 2019. Een grote delegatie van het team stond vandaag aan de start. Voor de meesten stond dag 1 in het teken van kwalificatie, voor de dames op de 3000 was meteen volle bak voor de finale.

Voor het team mochten de 800 dames het spits afbijten. In verschillende series waren het Suzanne Voorrips en Danique Gimbrère die van start gingen met de hoop op kwalificatie voor de finale van morgen. Suzanne startte voortvarend, pakte de leiding en liep zonder gevaar naar de winst in haar serie en dus directe plaatsing voor morgen. “Het is toch altijd weer spannend zo’n NK serie, maar ook dit jaar weer zonder kleerscheuren door naar de finale. Ik liep behouden op kop en ben richting de bel iets versneld om een gaatje te maken. Zo heb ik mooi kunnen sparen voor de finale. Zin in morgen!” Voor Danique was het minder succesvol, zij besloot met: “Dit was niet mijn indoorseizoen. Nu vol de focus op outdoor.

Na de 800 vrouwen was het de beurt aan de mannen op dezelfde afstand. Dit jaar is de selectie wat uitgedund in vergelijking met voorgaande jaren en waren het Bram Buigel, Wessel van Veenen en Thijmen Kupers die mochten laten zien wat ze in hun mars hebben. In de eerste serie was het gelijk de beurt voor twee van de drie, Bram en Thijmen gingen gelijk van start en er werd hard gelopen, heel hard. Thijmen:”De bedoeling was een vlakke race, dat is gelukt. Ik liep goed, kon goed tempo houden en voelde wel sterk. Op het einde wist ik dat ik een gaatje had dus heb ik het iets laten lopen, maar anders dan anders liep ik niet weg bij Bram na 600 meter. Dat lag niet aan mij, maar aan Bram!” Thijmen wist in deze serie Richard Douma naar een limiet te loodsen en daar achter zette Bram de klok stil op 1.49.18, een dik PR. Bram plaatst zich hiermee als tweede tijdsnelste voor de finale van morgen. “Vooraf was ik super zenuwachtig en ik moest gewoon zo goed mogelijk bij Thijmen zitten. Pas achteraf zag ik hoe dicht ik bij de limiet zat. Dit had ik niet verwacht, maar ik ben superblij!” Voor Wessel was het minder succesvol:”Ik wist dat 1.49 er niet in zat, dus was het zorg om de serie te winnen. Ik probeerde het tempo te drukken om zo de beste positie te hebben voor de laatste 200. Helaas was mijn sprint niet goed genoeg.” Dit jaar dus twee mannen in de finale.

Dan is het de beurt aan de dames voor de eerste finale van de dag, de 3000 meter. Lianne van de Belt, Elisa de Jong en Ellen Jansen gingen van start in een op papier veel snellere finale dan vorig jaar. Voor Elisa was het de finale waarop ze hoopte:”Na drie rondjes maakte Elsbeth het hard. Ik hoopte dat het niet op een grote sprint aan zou komen. Nu vielen één voor één dames af en met nog 600 te gaan streed ik met Britt voor het zilver, maar helaas was ze net te sterk.” De eerste medaille is binnen en het is dus brons. Voor Ellen was de strijd voor het podium te ver weg, maar ze finishte met een PR van maar liefst 13 seconden. Voor Lianne was het niet haar race, ze was toch minder hersteld van een ziekte deze week dan vooraf gedacht.

Na de 3000 volgde Floortje van Kampen als enige sprintster op de 400 en Tom de Leeuw op de 1500. Floortje sloot af met een SB die toch niet de boeken in gaat. Nadat bleek dat ze over de lijn had gestapt werd ze gediskwalificeerd. Tom kon niet mee in het geweld van een relatief rustige 1500 finale, waarin het tempo halverwege flink werd opgevoerd. Een zevende plek met een 4.06 als eindtijd bleek voor hem het hoogst haalbare vandaag.