Het is niet gemakkelijk om één moment eruit te vissen, want achter veel momenten zit een verhaal. Juist dit verhaal zorgt ervoor dat de prestatie een bepaalde waarde of glans krijgt. Zo kijk ik met veel plezier terug op toernooien als het EK<23 en de Olympische Spelen, maar voor deze rubriek pak ik toch een wedstrijd op Nederlandse bodem. Namelijk de NK finale 400m in 2011.
Ik voelde mij sterk en was in vorm op dat moment. Op basis van de uitslag in de series zou ik volgens de regelementen een middelste baan in de finale moeten krijgen. Alleen wat bleek, ik kreeg de buitenste baan toegewezen. En Eddy zou Eddy niet zijn om daar een protest over in te dienen ? Vlak voordat we de callroom ingingen zei Eddy tegen mij, het protest loopt nog dus je gaat sowieso niet starten voordat er uitsluitsel is gegeven. Ik weet nog dat ik vrij zenuwachtig werd van deze uitspraak, maar ik wilde natuurlijk ook liever niet die buitenbaan. In de callroom bleek dat er nog niks met het protest was gedaan en we werden vriendelijk verzocht de baan van het Olympisch Stadion te betreden. Eenmaal de baan opgekomen liep ik meteen naar de wedstrijdleider om toch nog even duidelijk te maken dat er wegens een lopend protest niet gestart kon gaan worden. Hij liet weten dat er naar gekeken werd. Voor de zekerheid zette ik toch in baan 8 alvast het startblok gereed en dat was maar goed ook. Een paar tellen later klonk er door de speakers: ‘Dames, gereed maken’. Ik wist niet wat ik hoorde. Mij bekroop een gevoel van boosheid, ik dacht ik zal eens laten zien dat ik ook snoeihard kan lopen vanuit baan acht. Van start tot finish voelde ik mij extreem machtig deze race. Toen ik als eerste het rechte stuk op kwam had ik de volledige overtuiging dat ik zou gaan winnen. En die overtuiging waarbij je het gevoel hebt volledig ‘in control’ te zijn is minstens net zo mooi als de overwinning zelf!
Na die race moest de knop overigens meteen snel om. Een klein uur later stond ook de 200m finale nog op het programma. De dubbel zat er helaas net niet in, maar met een zilveren plak op de 200m kon ik terugkijken op een erg geslaagd weekend!
Marit trainde van 2009 t/m 2014. bij Team 4 Mijl, waarna zij na een aantal jaren op Papendal te hebben getraind, in oktober 2019 weer terugkeerde bij Team 4 Mijl. In haar eerste periode bij Team 4 Mijl behaalde zij een bronzen medaille op de 200m op het EK voor onder 23 jaar en een zilveren medaille op de 4x100m estafette op het EK in 2012. Daarnaast nam zij in 2011 deel aan het WK en in 2012 aan de Olympische spelen. Onder begeleiding van Eddy hoopt zij opnieuw deel uit te mogen maken het Nederlands estafette team over 400m, om daarmee deel te nemen aan de Olympische Spelen in Tokio.
Omslagfoto: Erik van Leeuwen
