Thomas van Laar is al lange tijd uit beeld als het gaat om wedstrijden. Dit komt omdat de Nederlands kampioen 800 meter indoor van 2018 al twee jaar met hardnekkig blessureleed kampt. Wat in eerste instantie begon als een onschuldige achillespeesblessure werd uiteindelijk een langdurig revalidatietraject. Nu Thomas weer op de weg terug is, spraken wij met hem over deze periode en zijn revalidatietraject.
De blessure van Thomas startte met een klein pijntje aan zijn achillespees in de week voor het NK indoor van 2018. ‘’Ik was hier toen niet echt mee bezig aangezien ik wel vaker kleine pijntjes heb. Daarnaast was ik druk met de voorbereidingen voor het weekend, waar ik de series en finale van de 800 meter moest lopen,’’ aldus Thomas. Tijdens de series en finale bleef de klacht gelukkig weg en wist hij zelfs Nederlands Kampioen 800 meter te worden! Maar na het NK bleven de klachten in wisselende mate aanwezig. Er werd een echo gemaakt waaruit bleek dat er sprake was van een slijmbeursontsteking. Na een paar weken looprust en alternatieve training ging het al snel beter, totdat Thomas op trainingsstage naar Portugal ging. “Een paar weken nadat de blessure over leek te zijn, kreeg ik in Portugal dezelfde klachten aan mijn andere voet.” Samen met de fysio’s heeft hij onder andere geprobeerd het probleem met enkeltape op te lossen, zodat er minder kracht op de slijmbeurs zouden komen te staan. Helaas werkte dit averechts aangezien Thomas door deze verandering een andere overbelastingsklacht aan zijn achillespees kreeg in de vorm van verdikking van het peesweefsel. Na wat wikken en wegen besloten Thomas en coach Eddy Kiemel op dat moment dat het verstandig was om een streep door het wedstrijdseizoen te zetten en zich eerst bezig te houden met een goede revalidatie.
“De revalidatie ging maandenlang goed. Ik stond dagelijks op de crosstrainer bij Fysiosportief en daarnaast kon ik mijn loopkilometers weer steeds verder uitbreiden.” In oktober begon Thomas weer met wat rustige baantrainingen, maar toen ging het helaas opnieuw mis. “Tijdens een training met rustige 1000jes voelde ik een steek in mijn achillespees.” Er volgde een echo-onderzoek, waaruit bleek dat zijn achillespees in de lengterichting voor 2/3e deel gescheurd was. Voor deze heftige blessure werd een genezingstijd van zes tot negen maanden aangeraden, met daarbij het advies om in de eerste drie maanden helemaal niet te lopen. Na al die blessures zou je verwachten dat Thomas zijn motivatie redelijk diep was gezonken. Toch bleek niets minder waar. Waar anderen de moed misschien al lang hadden opgegeven, zat Thomas vrijwel direct op de fiets om bezig te zijn met
zijn revalidatie. ‘’Na het slechte nieuws over mijn achillespees heb ik twee weken de sport aan de kant gezet. Dit om even mentaal bij te komen van alle stress die erbij komt kijken. Na die twee weken heb ik de knop omgezet en ben eigenlijk direct verder gegaan met de revalidatie.”
Samen met revalidatiecoach Machteld Mulder en Eddy maakte Thomas een nieuw langetermijnplan voor een opbouwschema. “Sindsdien heb ik heel wat uren alternatief getraind.’‘ Thomas zat soms meerdere keren per dag op de fiets. Per week deed hij ongeveer tien alternatieve trainingen, waaronder drie krachttrainingen om zijn pees te versterken. De rest van de week vulde hij met fietstrainingen en trainingen op de crosstrainer en op de eliptigo van Run X. Een jaar na de laatste terugval loopt Thomas nu alweer aardig wat kilometers, en worden er weer nieuwe hardloopdoelen gesteld. “Op dit moment loop ik vijf keer per week. De tempotrainingen op de baan heb ik in januari uitgebouwd tot 8×1000 meter. Ik ben nog niet op mijn oude niveau, maar er begint eindelijk wat schot in de zaak te komen.” Thomas’ doel is om in eerste instantie begin mei weer te starten met het outdoor seizoen. “Dit duurt nog even, maar er is ook nog wel wat werk te doen voor ik weer op mijn oude niveau ben.” Het team heeft grote bewondering voor de manier hoe Thomas met zijn blessure is omgegaan en hoopt hem snel weer op de wedstrijden te kunnen zien.