Met de positieve gedachte van de vorige dag in het achterhoofd werden er gisteren, in Apeldoorn, door 4 atleten gestreden in de finales van het Nederlands Kampioenschap Indoor.
Als eerste kwam Marit Dopheide in de baan op de 400 meter. Met haar mooie overwinning van vorig jaar bij de junioren nog vers in het geheugen, mocht zij het nu opnemen tegen de "echte" Nederlandse Top. Na een goede start knalde Marit vol de eerste ronde in en kwam op 200 meter ongeveer door in haar PR op de 200 meter. Met het ingaan van haar tweede ronde, waarbij alle atletes van hun eigen baan naar de binnenbaan opschuiven, toucheerde Marit haar tegenstandster Nicky van Leuveren waardoor het even leek alsof deze onderuit zou gaan. Zij bleef echter op de been en kon haar race vervolgde. Op dat moment lag Marit tweede en had goed uitzicht op een mooie klassering. Door het snelle starten verzuurde zij helaas compleet in de laatste meters en zag zich daar gepasseerd worden door de eerder genoemde Nicky van Leuveren en Suzanne Thierry. Uiteindelijk bleef Marit op slechts 3/100 van het brons steken met een tijd van 55.85, een beste seizoensprestatie.
Hiermee was de kous echter nog niet af. Na de finish was het oordeel van de jury, Marit Dopheide DQ. Het toucheren van Nicky van Leuveren volstond voor de jury om Marit te diskwalificeren. Na een protest van trainer Eddy Kiemel ondersteund met beeldmateriaal volgde een twee uur durend overleg van de jury. Het eindoordeel bleek gelukkig in Marit haar voordeel uit te pakken en met het toekennen van het protest werden de 55.85 en haar 4e plaats alsnog toegekend.
Op de 800 meter hadden Victor Bouwman en Wilfred van Holst zich op het nippertje als tijdsnelsten geplaatst. Na het startschot vlogen de mannen er vandoor en waar verwacht werd dat torenhoog favoriet Arnoud Okken de race zou gaan maken besloot deze echter de kat uit de boom te kijken en de race aan anderen over te laten. Hierdoor ontstond verwarring bij de lopers en in de verdrukking kwamen zowel Victor als Wilfred na 200 meter als laatsten door en hadden op dat moment al een klein gat te overbruggen naar de koplopers. Met 400 meter te gaan liep Hugo de Haan nog op kop en plaatste Youssef el Rhalfioui een versnelling, Okken doorzag het gevaar en schoof vanuit het achterveld op naar voren. Ook Victor zette op dat moment aan en vond tevens de aansluiting met de top 4. Okken liet er geen twijfel over bestaan dat hij op dit moment de sterkste is op deze afstand en won uiteindelijk vrij eenvoudig in 1:50.38. Hierachter probeerde Victor met een laatste versnelling el Rhalfioui te achterhalen en te passeren. Helaas sloeg de verzuring bij Victor op 50 meter voor de finish in zijn benen en werd hij tevens nog gepasseerd door Hugo de Haan. Victor kwam uiteindelijk uit op 1:51.93, een kleine 4/10e van brons. Wilfred liep een erg goede race, maar kwam er tegen de sterkste mannen nog niet aan te pas. Met 1:53.31 liep hij wel zijn 2e indoortijd ooit, nadat hij de dag ervoor zijn PR al flink had aangescherpt.
Stefan Wessel had zaterdag op imponerende wijze van kop af aan zijn serie gewonnen in een nieuw PR van 3:58.47. De finale verliep op eenzelfde manier, alleen was het dit maal niet Stefan maar Rene Stokvis die van kop af aan de rest zijn tempo oplegde. In de afvalrace die daarop volgde kon Stefan lang mee maar zag het gat met Stokvis wel steeds groter worden. Met wederom een PR van 3:55.50, zelfs 2/100e sneller dan zijn outdoor PR (3.55.52) en een 4e plaats kan Stefan erg tevreden terugkijken op dit NK. Stokvis wist te winnen in 3:50.96.
Door risico”s te nemen en er volle bak in te vliegen is het winnen of verliezen. In dit geval was het gokken en verliezen. De trainers waren echter zeer tevreden over het optreden van hun atleten. "Het is leuk om indoor goed te lopen, maar de focus ligt vooral op het NK outdoor. Met een paar snelle trainingen, die door het slechte weer niet uitgevoerd konden worden, hadden enkele atleten nog een stapje kunnen zetten. Het is prima om nu risico”s te nemen zodat de atleten straks weten waar zij aan toe zijn". Aldus trainer Eddy Kiemel.
